| A debilidade é grande e a tarefa ardua, pero a necesidade histórica de construir unha alternativa global ao capitalismo é mais evidente e urxente que nunca. |
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 8 DE MARZO DÍA INTERNACIONAL DA MULLER TRABALLADORA |
|
POLOS nosos DEREITOS, A nosa VIDA E A nosa DIGNIDADE
BASTA DE RECORTES E DE INDEFENSIÓN!
Este 8M, Día internacional da muller traballadora, vén enmarcado no medio dunha enorme inestabilidade política e unha crise económica que se mantén a nivel europeo. Tanto se logran un pacto para a investidura do novo goberno, coma se convocan novas eleccións, a UE e a Troika levan meses insistindo en que o Estado Español ten que recortar 9.000 millóns de euros. As medidas contra a violencia machista e a desigualdade quedarán por tanto supeditadas aos axustes, para cumprir co déficit esixido por Bruxelas, e ao pago dunha débeda aos banqueiros da Troika, que chega xa ao 100% PIB e que ningún dos partidos no parlamento cuestiona.
As mulleres traballadoras, o principal branco dos plans de axuste
As contrareformas e axustes estruturais que se aveciñan van dar unha volta de porca aos recortes aplicados polo PP que tantos dereitos nos arrebataron, especialmente ás mulleres. A nosa taxa de paro é un 2% máis alta e o 70% dos nosos contratos son temporais ou a tempo parcial. Os escasos plans de igualdade que se aproban convértense en papel mollado e as condicións laborais dificultan a conciliación da vida familiar e laboral. A brecha salarial aumentou a un 24%, chegando mesmo a un 40% no sector agrario. As nosas pensións son un 38% máis baixas, o acoso laboral non se denuncia por medo e os despedimentos a mulleres embarazadas ou ás que se acollen a permisos por maternidade ou coidado de familiares, disfrázanse de ?despedimentos obxectivos?.
E dunha violencia machista que non cesa
A masiva convocatoria do 7N denunciou nas rúas o drama social da violencia machista e expuxo a esixencia de políticas para combatela. A mobilización tamén contribuíu a visibilizar todas esas formas de violencia machista que ?pasan desapercibidas?: a carga de traballo doméstico e de coidados, o acoso sexual no traballo/ensino, as violacións, o tratamento da muller como obxecto sexual na publicidade, a falta de control sobre o noso corpo, a nosa sexualidade e a nosa maternidade. O 7N saímos á rúa para denunciar a lesbofobia, a transfobia e a discriminación por orientación sexual, e para que se acaben as vexacións e agresións contra a comunidade LGTBI.
Máis de 50 mulleres son asasinadas cada ano e 200 crianzas ficaram orfas nos últimos tres anos. A denuncia social e a loita na rúa, obrigou ao goberno do PP a aumentar o orzamento contra a violencia machista nun 6% para 2016, o que é insuficiente para paliar os recortes dun 26% desde 2010. O programa específico para igualdade de oportunidades entre mulleres e homes diminuíu un 61% nunha década, polo que para financiar os servizos de atención e apoio ás vítimas, as organizacións feministas demandan multiplicar por dez os fondos ás Comunidades Autónomas. O último caso de violencia machista en Zaragoza evidencia que as mulleres traballadoras non podemos deixar as nosas vidas en mans de políticos machistas e dun aparello xudicial herdeiro do franquismo.
Esta violencia é expresión da barbarie e miseria que provoca este sistema capitalista en crise e dunha ideoloxía machista de séculos que historicamente considerou á muller inferior. A nivel europeo, 13 millóns de mulleres experimentaron violencia física, 3,7 millóns violencia sexual e 9 millóns acoso sexual en 2014, segundo datos da Axencia Europea de Dereitos Humans. Outra forma extrema é a que sofren as mulleres e nenas refuxiadas, que ven expostas a agresións e acoso sexual nos campamentos de tránsito europeo. Segundo Europol, polo menos 10.000 menores refuxiadas atopar en mans de organizacións de tráfico de persoas, con fins de explotación sexual e esclavismo. Deste xeito queda ao espido a hipocrisía social de todos os gobernos imperialistas, que por unha banda aproban leis, plans e programas contra a violencia a mulleres e nenas/os, e por outro aplican políticas (recortes sociais, reformas laborais, privatizacións, peche de fronteiras) que nos fan máis vulnerables fronte ao machismo e a súa violencia e mesmo permiten que algúns se lucren con iso.
Veña quen veña, a loita segue!
O 8 M non é un día festivo senón un día de loita en que saímos á rúa contra o paro, a precariedade e os salarios de miseria que nos impón cada vez máis este modelo económico e social inxusto onde as mulleres somos oprimidas a cada paso. O machismo, do mesmo xeito que outras formas de opresión, é utilizado pola burguesía para dividir e debilitar á clase traballadora e para sobreexplotar á metade da mesma.
É por iso que as organizacións obreiras, estudantís e populares, téñense que pór á cabeza na defensa non só dos nosos dereitos laborais, senón de todas as reivindicacións das mulleres traballadoras, combatendo en primeiro lugar o machismo dentro das súas filas. Non imos lograr os nosos dereitos nin a pór as bases materiais que logren acabar de forma definitiva coa opresión que sufrimos as mulleres en todo o mundo, ata que a clase traballadora- e non as mulleres unidas por encima das clases sociais-, botemos abaixo este sistema capitalista. E o camiño para iso non é a confianza nunhas institucións, un Parlamento e un goberno -sexa cal for- que están para protexer os intereses dunha minoría social privilexiada, senón a loita e a mobilización.
Desde Corrente Vermella, chamamos a toda a clase traballadora a saír á rúa o próximo 8M para esixir:
A igual traballo, igual salario! Pleno emprego. Redución de xornada sen redución salarial!
Derrogación das reformas laborais. Non á precariedade, ERES e ERTES!
Non aos recortes sociais que nos responsabilizan dos coidados!
Orzamento para Lei Dependencia. Educación, sanidade e servizos públicos de calidade!
Basta de violencia machista!Recursos suficientes para prevención e protección das mulleres maltratadas!.
Polo noso dereito a decidir! Aborto libre, seguro e gratuíto na Seguridade Social!
STOP homofobia, lesbofobia, transfobia e discriminación por orientación sexual!
Non ao pago da Débeda!
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
