| A debilidade é grande e a tarefa ardua, pero a necesidade histórica de construir unha alternativa global ao capitalismo é mais evidente e urxente que nunca. |
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ABORTO LIBRE, SEGURO E GRATUÍTO! |
|
Abaixo Gallardón! Fora o Goberno dos recortes e a represión!
Lei para a Protección da Vida do Concibido e dos Dereitos da Muller Embarazada, así denominou Gallardón ao seu anteproxecto de reforma da lei de aborto. Unha lei que nin sequera no seu título garante o dereito que as mulleres temos a decidir sobre a nosa sexualidade e o noso corpo. Unha lei que se suma á política represora do goberno Rajoy, como a ?Lei mordaza?, que tamén contraditoriamente se presenta como ?Lei de Protección da Seguridade Cidadá?
Como parte da política pautada pola Troika e a UE, en beneficio da banca e as grandes multinacionais, o goberno engade o control da ?orde social? e impón a moral católica que amordaza ás mulleres e devolve ao estado o poder de decidir sobre as nosas vidas. Aínda que sexa o núcleo ultraconservador do PP e a Igrexa católica quen abanderen este proxecto de lei que pon a mordaza ás mulleres, esta reforma non responde só a cuestións ideolóxicas. Teñen tamén poderosas razóns económicas, xa que o seu plan é limitar ao máximo a carteira básica de servizos na saúde pública, para ?economizar? en Sanidade. Do mesmo xeito que recortan en reprodución asistida ou en financiamento público de métodos anticonceptivos, queren recortar o que poidan neste dereito, para ?aforrar?.
Nin prazos, nin supostos: Dereito a decidir, sen restricións!
A reforma sobre a interrupción do embarazo de Gallardón supón unha perversa mestura entre a lei de supostos que existía en 1985 e a actual lei vixente, que igualmente ten limitacións (ao impornos prazos, tamén se nos trata como persoas sen criterio propio). Só se permitirá o aborto en dous supostos: violación (até a semana 12) e risco para a saúde física ou psíquica da muller (até a semana 22), sempre que sexa un risco ?permanente ou duradeiro no tempo?. Non incluirá a anomalía fetal grave, aínda que se aceptará se a muller acredita que esperar un fillo con malformacións ?incompatible oa vida? perxudica a súa saúde mental. Pero para isto, a muller deberá certificalo con dous ditames médicos e obrigaráselle a un período de reflexión de sete días máis tras recibir asesoramento verbal. Pero, para que hai que alargar o período de reflexión nestes casos? Sobre que ten que reflexionar unha muller que se atopa nesa situación, cando xa hai un criterio médico que aconsella realizar o aborto?
O texto presentado polo Ministro de Xustiza trata ás mulleres como seres inmaduros, sen xuízo propio nin conciencia. Relaciona a enfermidade mental coa decisión de abortar, antepón o criterio de saúde ao dereito a decidir e, mesmo, dá máis espazo á obxección de conciencia, non só dos médicos, senón de todo o persoal sanitario que intervén na interrupción do embarazo, antes que á muller. E ademais de todas estas trabas, as clínicas públicas onde realizar o IVE (Interrupción Voluntaria do Embarazo) seguen sendo insuficientes, polo que os tempos alargaranse aínda máis e isto, nalgúns casos, suporá que algunhas mulleres non poderán realizalo, aínda que o seu caso estea dentro dos supostos.
Non á dobre moral do Goberno e da Igrexa católica!
O propio Gallardón, con rancio paternalismo cualificou de ?vítimas? a aquelas mulleres que nalgún momento da súa vida deciden non ter un fillo/a. E nós dicímoslle a Gallardón, que si!, que somos vítimas, pero das políticas e recortes sociais deste goberno! O Ministro, ademais, tivera a desvergoña de expor no Congreso que moitas mulleres decidían abortar polo que cualificou de ?violencia de xénero estrutural? (falta de axudas públicas económicas, laborais ou empresariais). E agora, no seu texto, non hai nin unha soa alusión a esas medidas sociais ou económicas que reclamaba e aínda por riba desaparece todo o referente a saúde sexual e reprodutiva: acceso a métodos anticonceptivos seguros ou programas de planificación familiar.
Se está máis que demostrado que a forma máis efectiva de diminuír o número de abortos é a prevención, por que eliminan da Seguridade Social este servizo e oponse a que nas escolas exista educación afectivo-sexual? E, se a lei está elaborada para protexer o dereito á maternidade, por que limitan o acceso á reprodución asistida ás mulleres lesbianas?
Opómonos igualmente a que a Igrexa católica, que impulsa esta reforma, déanos leccións de moralina. Unha institución responsable de miles de crimes durante o franquismo, salpicada de tantos casos de pedofilia, de tráfico de recentemente nados, e que coa súa censura do uso de anticonceptivos, condena a miles de mulleres, en lugares como África, a contaxiarse do VIH e de enfermidades de transmisión sexual, levándoas a elas e aos seus fillos/as á morte case segura.
O PP e o seu sector ultracatólico expoñen unha regulación que non só coarta a capacidade de decidir das mulleres, senón que as empuxa a un canellón sen saída. Sen emprego, sen condicións laborais dignas, sen futuro,... as mulleres con falta de recursos só poderán optar por dous camiños, ou abortar de forma clandestina pondo en perigo a súa saúde e a súa vida, ou afrontar o embarazo sen garantías materiais para ela e para o seu fillo/a.
Hai que abortar esta lei na rúa! Unidade si, para loitar!
A pesar de que algúns gobernos europeos lanzaron publicamente as súas críticas á reforma do aborto do goberno de Rajoy (como é o caso de Francia), detrás desta reforma non está só a ideoloxía da ultradereita. Esta lei enmárcase dentro das políticas represoras impostas pola Troika e a UE, que acompañan ao desmantelamento dos dereitos da clase traballadora e neste caso dun dos seus sectores máis castigados, as mulleres. Debemos loitar tamén contra o xogo da dobre moral da UE.
Ante o saqueo dos nosos dereitos democráticos, as mulleres traballadoras e as organizacións obreiras, sindicais, sociais e feministas temos que dar un paso á fronte, e unirnos nesta loita. Pelexaremos até botar abaixo a lei de Gallardón, pero sabemos que con isto só non é suficiente. Porque non é posible acabar coa represión, a opresión e a miseria se segue en pé este goberno, este réxime e este sistema que manteñen os seus beneficios e os seus privilexios á conta da desigualdade. Por iso é necesario impulsar e unificar as loitas que hoxe se mobilizan en todo o estado e chegar até o final. Non podemos esperar a 2015 para quitarnos de encima a Rajoy. Hai que botalos a todos! Acabar con este goberno e eliminar este réxime corrupto e patriarcal!
EDUCACION SEXUAL PARA PREVIR, ANTICONCEPTIVOS PARA NON ABORTAR E ABORTO LEGAL PARA NON MORRER!
ABORTO LIBRE, SEGURO, GRATUÍTO E SEN OBXECCIÓN DE CONCIENCIA NA SEGURIDADE SOCIAL!
FORA A RELIXIÓN DAS AULAS, NON MÁIS SUBVENCIONS Á IGREXA CATÓLICA!
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
