Antonia Santiago Soto soprou as candeas do seu 101 aniversario na Residencia de maiores de Ortigueira, nova da que se fixo eco o xornal A Voz de Galicia.Non tódolos días se cumpren máis de cen anos!!pero a señora Antonia é un claro exemplo de envellecemento activo.Moitos parabéns, moza!!.
Antonia, naceu en Marín, lembra os seus pais e os seus oito irmáns (ela era a maior), e conta que con 13 aniños sacárona da escola para ir traballar e a mestra rifoulle á súa nai, «porque era cando mellor aprendía».
Traballou na lonxa «carrexando e envasando peixe para Madrid» e evoca os bailes de O Verxel, en Marín, e a música de Gardel -«cando cantaba baixaban as aves do seo»-.
Casou con 22 anos e aos 52 quedou viúva. Dous dos seus fillos, Manolo e Flora,xa faleceron, e as outras dúas, Finita e Mucha, viven en Marín.
O día do cumpreanos emocionouse pola vídeochamada coa súa familia. «Con estes inventos modernos poden mirar o ben que estou», dixo. Lembra dúas guerras «e a fame negra», pero xamais vivira algo semellante ao covid-19.
Tonia,de hoxe nun ano e antes moitas veces, como soemos dicir, e se pode ser botando un valse dos que tanto che gustan moitísimo mellor. Será bó sinal.

Dende a Residencia de Maiores de Ortigueira quixemos felicitar a todas as NAIS, achegándolle ás familias, que seguen sen poder visitarnos, un vídeo desfrutando coa música de Xabier Díaz e as Adufeiras de salitre, do seu novo disco "As catedrais silenciadas",Coa canción "No salón das cereixas" da que o seu retrouso dí:

Miña naiciña,
meu corazón,
vente comigo
a bailar ao salón.
Ao salón si,
ao salón non,
miña naiciña
do meu corazón.

Que mellor xeito de celebrar este día, pensando sempre en positivo!!. Grazas a todas as familias pola confianza e as mensaxes de ánimo, ás persoas maiores polo aguante e o exemplo que nos dan a diario e a todo o persoal polo traballo ben feito. Agardamos que lles prestase tanto velo como a nós facélo. Deixámosvos o enlace por se queredes ollálo.
https://www.facebook.com/1377694144/posts/10217300490049088/
Apertas dende o Ortegal e bicos de salitre!!

Todos os anos polo mes de maio, dende 2008, celébrase a Festa Interxeracional dos maios en Ortigueira, como proposta de actividade comunitaria na que participan diversas entidades da Vila. A idea de realizala partíu do noso centro de maiores e axiña foi moi ben recibida, pois supoñía a primeira vez que se levaba a cabo algo así.
Dende o comezo, participaron na organización da festa o CEIP José Mª Lage, o IES de Ortigueira, a Escola Infantil Galiña Azul, a Escola infantil Patucos, a Asocicación Aspromor e o CAPM de Ortigueira e colaboraron o Consorcio Galego de Servizos de Igualdade e Benestar, a Escola de Gaitas de Ortigueira e O Concello de Ortigueira, así como varias tendas de productos do agro e floristerías da zona.
Cada ano escóllese unha temática para a festa dos maios e elabórase unha alfombra floral sobre ela, carteis alusivos feitos por usuarixs das entidades e estructuras florais típicas. A praza de Isabel II, onde estaba o antigo mercado, énchese de flores, cores, música tradicional e persoas de todas as idades ( de 0 a 101 anos sería nesta edición) para celebrar o mes de maio e os froitos que a terra nos dá. Nas últimas edicións e ao coincidir a data de celebración co Día das Letras Galegas, o tema a escoller estaba relacionado co autor ou autora homenaxeada.
Mais, este ano 2020, dada a situación de confinamento polo coronavirus, houbo que anular a festa, sen renegar dela, polo que na residencia de maiores decidimos celebrala igualmente.
Nos concellos de Ferrol e Narón, da comarca de Ferrolterra, celebran tamén a festa dos maios cada ano. En Ferrol decidiron poñelos na xanela, en Narón no balcón e nós, ?no Ortegal, os maios no tendal?. Agardamos poder voltar á rúa nas vindeiras edicións e mentras, deixámosvos unha foto do tendal coa tea pintada e a estructura do maio que fixeron con material de refugallo e papeis de cores, as persoas maiores da casa, do que deron conta na TVG.

Desde comezos do confinamento no CAPM de Ortigueira recibimos unha morea de mensaxes de apoio, animando tanto ás persoas maiores como a todo o persoal que traballamos no centro chegando de maneira virtual a través do noso blogue Coamarea, por correos electrónicos ou por whatsapp. Aproveitamos que temos un taboleiro de cortiza no comedor, zona que visitamos varias veces ao día, para colocar a nosa ?árbore da vida? no centro e ir enchendo de follas de cores, según ían chegando as mensaxes de ánimo e recoñecemento polo traballo realizado. Son circunstancias especiais nas que se agradece o ánimo recibido e o recoñecemento a tódolos equipos de persoal que traballamos nos centros de maiores, tentando dar a atención integral e de calidade que as persoas usuarixs merecen.Sobre todo neste día pero tamén no resto do ano: Parabéns compañeiras polo traballo ben feito, a todxs e cada unha!!.