Estamos nun tempo rebuldeiro, cheo de ledicia mesturada de saudade, onde o protagonismo é da familia, dos picariños e picariñas e dos máis vellos, de quen están e quen xa marcharon.
O Nadal é tempo de celebración de orixe pagá, copada polo catolicismo e que na actualidade transcende á relixión. Non é unha soa festa, senón un cúmulo delas: o nacemento do Deus, a festa dos inocentes, o peche do ano vello, o nacemento do novo e o día dos Reis. Tal e como hoxe o coñecemos, o Nadal é a herdanza do século XIX, cando se puxeron de moda o intercambio de agasallos e tarxetas de felicitación, o enfeitado de árbores ou a chegada de Papá Noël. Van quedando no camiño aquelas vellas tradicións, como a do Cepo de Nadal, a de pendurar acivro, ferraduras e chocas nas portas das casas para a súa protección, a do nomeamento do Bispiño ou mesmo a de ir cantar o aguinaldo polas casas.
Escoitei o outro día que o Nadal é a morriña do pasado, os sentimentos do presente e a esperanza no futuro.
No meu nome e no de toda a tripulación desexámosvos unhas FELICES FESTAS e ao ano que ven pedímoslle SAÚDE e SORTE para todos e todas e TRABALLO que non falte. E lembrade que o mellor agasallo do Nadal que temos é o voso sorriso.