CONFERENCIANTES:
Susan George: Filósofa, activista en numerosas entidades (entre outras, Attac ou Greenpeace), na actualidade é presidenta do comité de planificación do think tank progresista Transnational Institute de Ámsterdam. Entre as súas obras destaca O informe de Lugano; Fe e débeda: o imperio secular do Banco Mundial ou o recente O Informe Lugano II, subtitulado "esta vez imos liquidar a democracia".
Albano Dante Fachín: Activista e editor da revista Café amb Llet, que naceu en 2004 como unha publicación mensual de ámbito comarcal. A súa investigación sobre a privatización da sanidade pública en Catalunya (denunciada tamén a través de reportaxes publicadas en youtube) valeulle os ataques da Generalitat, pero tamén incrementou o seu coñecemento e respecto en toda Catalunya e no resto do Estado Español. En 2014 converteuse nun medio de ámbito catalán, cunha tirada de 30 mil exemplares e chegando a distribuír de balde ata 145 mil exemplares dun número especial
Ricardo García Zaldívar: Economista, profesor na Universidad Carlos III e presidente de Attac España. En Praza falamos con el hai dous anos, nunha entrevista na que destacaba que "A débeda é un negocio e un instrumento potentísimo para conseguir outras cousas. É unha mostra do inmenso poder que teñen a banca e os seus lobbies".
Arcadi Oliveres: Economista e activista de Justícia i Pau, organización pola promoción e defensa dos dereitos humanos, a súa actividade nos últimos anos estivo centrada na defensa do decrecemento, a súa proximidade ao 15M e a creación, xunto a Teresa Forcades, de Procés Constituent.
Florent Marcellesi: Investigador, político e activista ecoloxista, europarlamentario por EQUO dende o pasado mes de maio. Entre os seus libros destaca Adiós al crecimiento. Vivir bien en un mundo sostenible y solidario ou Cooperación al posdesarrollo. Bases teóricas para la transformación ecológica de la cooperación al desarrollo.

O alcalde Vigo, recentemente, manifestou que o Concello ten en marcha máis de 80 obras por toda a cidade. Porén, moitas veces os datos que manexamos non son reais e non nos permiten recrear a imaxe obxectiva do escenario certamente existente, polo que a visión da cidade tórnase confusa, os datos interprétanse mal e selecciónanse de maneira nesgada, co que se ten unha visión da cidade parcial que só dá conta dun aspecto e non de toda a realidade. O alcalde, por exemplo, non di que Vigo deixou de ser aquela cidade dinámica que aspiraba a seguir sendo o motor industrial de Galicia. Non fala do enorme desemprego, que xa alcanza cifras superiores aos 30.000 parados. Tampouco fai referencia á alienación e á manipulación mediática. Non menciona unha soa verba da corrupción e do enchufismo. Para Caballero non existe o nepotismo. Ese nepotismo rampante que aniñan na nosa institución municipal e que está podrecendo os fundamentos democráticos da nosa corporación. Non fai referencia ao uso perverso de fondos públicos nin ao emprego xeralizado de medios de comunicación afíns ?que impiden coñecer a realidade e dificultan a formación dunha conciencia crítica colectiva? e que sumados á compra masiva de vontades están gangrenando os cimentos da sociedade civil viguesa e favorecendo a perpetuación dunha casta de «bonecos de ventrílocuo» que están ao servizo das elites dominantes que son as responsábeis do afundimento da Caixa de Aforros de Vigo e da desfeita do tecido produtivo da nosa cidade.

Por mor de todo o exposto quero que o conxunto dos vigueses reflexione sobre a situación real da cidade e a súa área de influencia antes de emitir o seu voto o próximo mes de maio deste ano, porque o futuro de Vigo está en xogo.