Canción do álbum Estamos chegando o mar publicado no ano 1976:
Bibiano iniciouse na canción galega comprometida no ano 1970, nos derradeiros tempos de Voces Ceibes, nos anos da fin do franquismo.
A súa achega foi incorporar percusión e instrumentos eléctricos (fundamentalmente a guitarra electrica) na canción galega, que até entón só era de voz e guitarra española.
Esta é unha versión en galego cantada por Juan Pardo e Joan Manuel Serrat do que foi o último gran éxito do dúo Juan y Junior en 1968, que só tiña en galego o título.
No ano 1969 Andrés do Barro cantaba en galego o seu maior éxito. Os manifestos atrancos para a expresión musical en galego daquel tempo non impediron que "O tren" se situase como número un nas principais cadeas radiofónicas de España, convertíndose na primeira canción en conseguilo. Cantas máis o conseguiron dende aquela?
O eumés Andrés Lapique do Barro (1947 - 1989), coñecido como Andrés do Barro, foi un dos primeiros cantantes que utilizou o galego durante a ditadura franquista e pioneiro do pop en Galicia.
Con estas palabras presentou o seu primeiro disco: “Me llamo Andrés Lapique do Barro y os presento unas cuantas de mis canciones. Hoy son en gallego porque así las he sentido y porque quiero colaborar con todo interés y cariño a dignificar mi idioma materno, caído durante muchos años en el más cruel menosprecio”.
Ruxe-Ruxe versionou este tema con motivo da celebración dos XX anos de SKACHA (2011) e do disco tributo CANTA HISTORIA NA BARRIADA - XX ANOS DE SKACHA.
Hoxe teño un día deses q me dá por chorar
Hoxe teño eses dias nos q estás kerendo non estar
Rodeado de merda busco onde respirar
Afundido no lixo a luz non é doada de atopar
Tódalas novas q escupe o meu televisor
Enrruganme o alma sinto como racha o corazón
Vexo terras violadas,mortes,vexo rir un cabrón
Vexo nenos currando,vexo enriquecerse á relixión.
Parade esta merda (Non contedes con nos).
Nos non somos parte do guión.
Non somos de aceiro (non somos coma vós)
Sentimos racha-lo corazón
Hoxe teño un día deses q me dá por chorar
Hoxe teño eses dias nos q estás kerendo non estar
Rodeado de merda busco onde respirar
Afundido no lixo a luz non é doada de atopar
Parade esta merda (Non contedes con nós).
Nós non somos parte do guión
Non somos de aceiro (non somos coma vós)
Sentimos racha-lo corazón
Lois Dieguez, Xurxo Souto, F. Xosé Fernández Naval, Antía Otero, X. R. Freixeiro Mato, Dores Tembrás, Estibaliz Espinosa, Pilar Pallarés, Ánxeles Penas e Marcelino Fernández Mallo, 10 voces das actuais letras galegas, reflexionan en alto sobre a situación, pasado e presente do idioma galego na era Feijóo.
A LiNGUA GALEGA. REFLEXIÓNS na etapa "Feijoo" é unha reportaxe de Rosabel Candal e Xosé Bocixa.
Na edición deste ano do PREMIO LEIXAPRÉN, organizado pola Coordinadora Galega de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística, a gañadora foi a empresa IMAXIN SOFTWARE polo seu compromiso co noso idioma na súa actividade económica.
IMAXIN SOFTWARE é unha empresa de desenvolvemento de programas informáticos que emprega a lingua galega en tódolos ámbitos de xestión da empresa; así mesmo, desenvolveu solucións tecnolóxicas para a introdución do noso idioma no mundo empresarial.
Valorouse a integración no universo TIC, o toque de innovación nos servizos que ofrece ao cliente e a perspectiva global que ten desde Galicia.
Impresionante tema do disco Máis cancións sobre toxos, cardos e silveiras da banda de rock Ruxe-Ruxe, que hoxe, no Día das Letras Galegas, agasállanos deixándonolo descargar de balde!
Videoclip feito por Pixelin Photo
Gravado e producido por Javier Abreu en Oceano Estudios (Nigrán, GZ).
ADIANTE
O tempo pasa e é que o tempo non para
mentres arredo das nostalxias do pasado...pero
os cemiterios vanse enchendo de amores
o corazón vai baleirando de amizades
E a cada paso malo e a cada mal momento
miro de erguerme, poñome en pé e berro!!!
ADIANTE, ADIANTE...SEMPRE ADIANTE !!!
...e ás veces son monstros enormes que dan medo,
e ás veces son pantasmas que se meten dentro,
dentro de min no máis profundo do cerebro
e roen todo, esgazan, rompen, rachan todo.
E a cada paso malo e a cada mal momento
miro de erguerme, poñome en pé e berro!!!
ADIANTE, ADIANTE...SEMPRE ADIANTE !!!
...e ás veces cambia o tempo e dóeme todo
e caio ao chan e peto forte contra o fondo,
e "nockeado" collo aire no curruncho,
limpo as feridas, paro a conta e loito
E a cada paso malo e a cada mal momento
miro de erguerme, poñome en pé e berro!!!
O eumés Andrés Lapique do Barro (1947 - 1989), coñecido como Andrés do Barro, foi un dos primeiros cantantes que utilizou o galego durante a ditadura franquista e pioneiro do pop en Galicia.
