|
|
|
|
| Recensión de Labirinto ou memoria en O meu andel |
|
 Manrique Fernández fala de Labirinto ou memoria en "O meu andel"
"Marta Dacosta afirma que “Labirinto ou memoria” é o reverso do seu anterior poemario, “A casa da avoa”, e quizais non lle falte razón. Se naquel caso acudía á figura da súa avoa como representación simbólica da muller, e xogaba coa memoria como elemento motriz do conxunto, neste caso volve a retomar o fío das lembranzas para construir unha viaxe introspectiva a un pasado real ou imaxinado..."
"Partindo desa idea, “Labirinto ou memoria” ben podería ser considerado como un traballo de análise sobre os condicionamentos da mente humana á hora de adentrarse nas nosas lembranzas. E en todo este proceso, lonxe de resolver dúbidas, o que o libro fai é prantexar novas preguntas".
Agradecida. |
|
|
|
|
| Recensión de Palabra de Gatsby |
|
Palabra de Gatsby fala de Labirinto ou memoria.
"Os textos deste libro viran arredor dos camiños da memoria e da necesidade de comprender os elementos como elos dun proceso sen fin, que ten moito de literario, máis tamén de profundamente humano. As conexións que establecemos con determinados sons, olores, situacións ou obxectos son aquelas que determinan o noso comportamento."
"Labirinto ou memoria é un libro efectivo. Realiza perfectamente un percorrido polos sentidos e sensibilidades universais mediante o empirismo individual sen pecar de egocentrista. Un libro atractivo que non busca ser rompedor, senón contribuír a unha reflexión sobre a nosa memoria."
Grazas |
|
|
|
|
| Presentacións e sinaturas nas Feiras do libro |
|
|
|
|
|
|
| Presentación de "Labirinto ou memoria" en Compostela |
|
|
|
|
|
|
| Crónica da presentación de Labirinto ou memoria |
|
 Gabriel Romero de Ávila escribou en Vigoé unha crónica da presentación de Labirinto ou memoria en Cartabón.
Moi agradecida polas súas palabras:
"Marta Dacosta presenta en Librería Cartabón «Labirinto ou memoria», o seu último poemario" |
|
|
|
|
| EUCRÉOTE |
|
EUCRÉOTE, Arte contra as violencias machistas, é un proxecto de Luz Beloso, executado polo seu alumnado do IES As Barxas. Trátase de ilustrar poemas de distintas autoras e autores galegos.
Daniel Verdeal e Hugo Martínez de 2º de BAC, ilustraron así o primeiro poema de Na Casa da avoa.
Agradecida. |
|
|
|
|
| Entrevista no Chamando á terra |
|
O 9 de xuño, María Solar, do programa Chamando á terra, entrevistoume para falar de Labirinto ou memoria.
Aquí está a entrevista:
http://www.crtvg.es/rg/destacados/chamando-a-terra-chamando-a-terra-do-dia-09-06-2018-3795374 |
|
|
|
|
| Presentación de "Labirinto ou memoria" en Vigo |
|
|
|
|
|
|
| I Feria do libro de poesía "Paco Souto" |
|
No ano 2016 Labirinto ou memoria estaba rematado. Busquei editor. E atopei a Paco Souto, á fronte de Caldeirón. Lembro vivamente a noite da entrega do Premio Vitoriano Taibo en Gondomar. Paco acompañaba a Xosé Iglesias. Cando volvían ao coche para emprender camiño deille o libro.
Era novembro. Días despois respostaba.
Logo xurdíu a publicación de Na casa da avoa, e adiamos Labirinto, para que non coincidisen os dous libros no mesmo ano.
O caso é que Paco partiu e xa non puido ver este labirinto que se ancora á súa memoria imprescindíbel.
Por iso tiña que estar na I Feira do Libro de Poesía de Malpica, con Eduardo Estévez, agora mergullado na edición de Caldeirón, con Paco de Tano, termando do proxecto, con Emma Abella, memoria viva de Paco.
Alí, no mercado, rodeada dos seus, cos libros colgando do teito como froitas apetitosas, fixémolo presente, como mellor soubemos. |
|
|
|
|
| Clubs de lectura con Na casa da avoa |
|
Os días 28 e 29 de maio estou convidada a dous clubs de lectura para falarmos de Na casa da avoa.
Será o Club de lectura feminista da CIG-Vigo, o día 28, e o Club de lectura do CEIP Carlos Casares, en Vilariño, Nigrán, o 29.
Será un pracer falar de poesía e escoitar as lectoras.
Na imaxe os dous libros recentes. Na casa da avoa, editado en marzo de 2017 e Labirinto ou memoria, editado este mes. Recollen case todo, case todo o que vin escribindo desde o ano 2013. Son fillos do mesmo tempo, mais, nacidos en partos diferentes, só teñen en común a distancia, como dous irmáns que exhiben, ou non, os distintos matices de que están feitas as feridas.
Agora, eu son filla de Medea
a nena morta para o pai
(Na casa da avoa, 2017)
por iso teño o patio cheo de baldes
baldes grandes e pequenos
que fun deixando ao redor do pozo
en cada lance un balde
un retallo de memoria
(Labirinto ou memoria, 2018) |
|
|
|
|
|
|
|
