Este libro foi accésit do premio Esquío en 1999 e publicouse no ano 2000. É dos que máis me doen.

Reseñas de Araguas e Teresa Seara.

Un poema:

Estou empapada
pero non puiden deixar de mollar os pés
para arrincar da terra o seu froito branco,
aínda que a auga da chuvia subía polos pés
e facía dos cabelos cóbregas de auga doce.
Ese breve momento
en que me fago auga e devoro os froitos vivos
pode ser a felicidade de amarvos
e percorrer distancias infinitas para darvos calor.
Non me importan este pés mollados
nin a terra nas mans,
nin degolar as follas que lle deron vida a este tubérculo,
impórtanme eses ollos en que bebo o silencio
co que parar o mundo neste instante
e sentarme no chan sen palabras que o expliquen.