|
|
|
|
|
|
| Medusa |
|
 Onte estiven en Allariz como relatora dun obradoiro literario, alí falei de Medusa, do mito de Medusa no que eu xa reparara hai tempo, de aí que estea presente o seu rastro no libro de As amantes de Hamlet:
"ou Ofelia, ou Medusa. Sen elección. Condenadas á inocencia, ao silencio. A todos os silencios.
...
Vencedoras de Perseo, nunha illa sen mapas, recolleremos os corpos, virán á nosa praia, todas, todas as que levaron a estrela na fronte e escoitaron as buguinas do mar, as que buscaron o seu cuarto e deixaron un sombreiro sobre as augas"
E a idea de retomar o mito de Medusa veume o outro día mentres remataba de ler Mudanzas de Marilar Aleixandre, por iso entre os textos cos que traballei estivo este fragmento de "No teu ollo Medusa":
Perseo
...
Talvez, de coñecerte antes
cando eras a máis belida entre as belidas
e os pretendentes aspiraban a soterrar o sexo
na túa cabeleira,
teimaría en posuír o teu corpo
...
mirareime no teu ollo Medusa
non foi a túa ollada a que nos tornou en pedra
foi o seu medo
se non cheiro a medo
-dixéronno as cobras-
podo mirar no fondo dos teus ollos
sen temor
Cómpre ler este libro de Marilar Aleixandre. A poeta dialoga cos poemas de Ovidio dous mil anos despois:
?...
intercambiamos espiñas de peixe
velenos, desvaríos
hexámetros por versos rotos
furias por avésporas?
E nese diálogo/intercambio deconstrúe e reconstrúe os mitos que nos foron legados a través das Metamorfoses co propósido de denunciar a violencia exercida contra as mulleres, violadas e maltratadas e despois expostas como símbolo.
Onte falei diso, do maltrato e da violación, mentres seguía na miña cabeza a reflexión de Elfriede Jelinek. Xa o outro día, na tertulia da radio, dixen que o que acaba de acontecer en Austria lembrábame á súa novela Obsesión. Mais, para a nosa desgraza, a realidade sempre acaba superando á fición.
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
