|
|
|
|
Poemas soltos |
|
Días atrás chegoume a revista Serta, o número nove exactamente. Trátase dunha revista publicada pola UNED, unha revista de poesía e pensamento poético que dirixe Antonio Domínguez Rey. Reúne artigos sobre poesía e creación de diferentes autores e autoras en galego, portugués, español, catalán, basco, francés, italiano e rumano.
Na parte dedicada á poesía galega recóllense seis poemas da miña autoría que até este momento eran inéditos, ou sexa, que non pertencen a libro ningún. Un deses poemas é esta
AUTOPOÉTICA
Ménteme o trevo
porque me pinta verde,
intensa,
e eu estou tan seca,
tan rota,
tan ferida.
O lirio e o xacinto compiten por nacerlle
á codia endurecida,
unha azalea medra,
a amendoeira soña
que as raíces ataron o seu futuro á terra
mentres o vento varre
a ilusión dunha gota
porque non queda auga,
só luz e frío,
tanto frío
como pode caber
na dor máis prolongada.
|
|
|
|
3 Comentario(s) |
|
|
|
2 |
Que pobres somos os que case nin sabemos dicir o que nos pasa pola mente.
Diante de cousas c#blgtk08#oma esta de acuática só podemos ficar calados, cunha palabra na boca, e sorrir. Outro día choverá. |
|
|
Comentario por Hermaco (22-01-2008 13:04) |
|
|
3 |
Grazas aos dous.
Hermaco, sempre hai algunha forma de dicir o que nos pasa pola mente e eu penso que vostede sabe facelo. En to#blgtk08#do caso, esa sería unha razón para escribir, pór palabras ás emocións, darnos recursos para expresarnos, por iso eu gusto tanto de ler poesía. |
|
|
Comentario por Acuática (22-01-2008 15:00) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|