Este blog é un punto de encontro.
Fíxose para acompañar o proxecto dunha peza de teatro que se publicitou na extinta Regueifa.net
"TRILOXIA DAS MINIATURAS" (1999), de Juanjo G Rodicio , peza de teatro (30 páxinas, producto dos obradoiros de dramaturxia de Anxeles Cuña e Begoña Muñoz)na Aula de teatro Universitaria de Ourense, e que descargaran 1500 persoas daquela
. Podes descargala no enlace, e deixarme un comentario.
a imaxe de portada é de ROBER ARAÚJO
Texto teatral publicado na Plataforma A Regueifa.net e que quero compartir convosco, que o leades e comentedes. Por iso fago este blog.Anque tamén me gusta estar falando de teatro, algo de pelis, e demáis.
As apostas sempre dependen se hai máis xente xogando. Vos diredes.
Se cadra chegamos a vela representada coas vosas apreciacións incorporadas.
A REGUEIFA, é unha verdadeira plataforma de intercambio creativo neste País, en Licencia Creative Commons (emprego non tan restrictivo coma o Copyright). A música emerxente galega e outras expresións visuais e escritas viase flotando alí coma nos volcáns en erupción
Enviade ideas e opinións a@gmail.com,
|
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| a Tradicion do Don Xoán de Defuntos é Galega |
|
A tradicion di que o día de Defuntos chega ao teatro o Don Juan que Zorrilla redactou de encarga en 20 días, e que a leva a ser unha das obras máis representadas de tódolos tempos.
G. Sobejano, no seu estudo preliminar de La Regenta (1) (C. Castalia, 1982, nota 31) cita a enciclopedia Espasa Calpe para atestiguar que foi o actor Pedro Delgado a partir do 1860 que:
"...ha resucitado el Tenorio, convirtiendo en costumbre su representacion en los primeros días de noviembre de cada año".
Uns din que é por ser o día desa estrea o 2 de novembro o que perpetúa o costume, e outras din que é porque a última escea, --na que dona Inés libra da perdición, por amor certo, ao pecador infame D. Xoán--, trascurre no cemiterio entre sepulcros, incluido o de seu pai.
A tradición dese galán xa foi pescudada e RE-presentada en Galicia por Roberto Vidal Bolaño.
Tampouco hai que ir ás recomendacións do bispo de Mondoñedo do XVI Guevara, aquel que laiaba de que a xente tiña o costume pagán de comer e bailar nas tumbas dos seus defuntiños. Pero a tradición é galega igual ca é o Magosto, --non o Samhain-- unha nosa tradición galega--. E non imos buscar, coma con Cervantes, o do topónimo galego Tenorio.
En Alcalá, cuna das letras españolas, e en Sevilla representa nos Cemiterios, e con moi boa acollida de público. Asimesmo, en Lugo, no fermoso cemiterio de San Froilán leva representándose uns anos.
Nota: o da relación da Regenta co D. Juan non é casual, xa que Clarín era un experto no teatro de Zorrilla, e fai que a súa protagonista Ana Ozores vexa unha escea desta obra, nos inicios da novela, que axuda a entender o que lle acontece.
|
|
|
|
|
| 1 Aportacións, opinións... |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
