Este blog é un punto de encontro.
Fíxose para acompañar o proxecto dunha peza de teatro que se publicitou na extinta Regueifa.net
"TRILOXIA DAS MINIATURAS" (1999), de Juanjo G Rodicio , peza de teatro (30 páxinas, producto dos obradoiros de dramaturxia de Anxeles Cuña e Begoña Muñoz)na Aula de teatro Universitaria de Ourense, e que descargaran 1500 persoas daquela
. Podes descargala no enlace, e deixarme un comentario.
a imaxe de portada é de ROBER ARAÚJO
Texto teatral publicado na Plataforma A Regueifa.net e que quero compartir convosco, que o leades e comentedes. Por iso fago este blog.Anque tamén me gusta estar falando de teatro, algo de pelis, e demáis.
As apostas sempre dependen se hai máis xente xogando. Vos diredes.
Se cadra chegamos a vela representada coas vosas apreciacións incorporadas.
A REGUEIFA, é unha verdadeira plataforma de intercambio creativo neste País, en Licencia Creative Commons (emprego non tan restrictivo coma o Copyright). A música emerxente galega e outras expresións visuais e escritas viase flotando alí coma nos volcáns en erupción
Enviade ideas e opinións a@gmail.com,
|
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| FIOT e FITO, as coincidencias non existen |
|
En Galicia, os Festivais de Teatro danse en lugares con tradición teatral, pois os públicos están afeitos a asisitr, e auguran aos patrocinadores un éxito case de antemán.
Acábase de pechar o festival de Carballo, o FIOT, e o de Ourense, o FITO. A confusión pode estar asegurada. En Ourense está a MIT, a MITEU, a MOTI, a MOTA,.... ¿Falta orixinalidade?
O que leva facendo o FIOT en Carballo é unha xesta comparable á de Roldan en Roncesvalles. 25 anos progamando "lo mejorcito del teatro por España adelante". Compañías como Yllana ou Ron Lalá querendo ir anque sexa de balde (ha). E a xente podendo disfrutar
Se cadra aquela tradicion do Teleclub de Carballo e a Asociacion NOS polos 1975 non tén moito a ver co que acontecería despois. E se cadra tampouco moito en Ourense, a implantación de grupos semiprofesionais de teatro xa dende os finais dos 70s empezando a ensaiar na Casa da Xuventude.
O que está claro é que a tradición crease, manténse e se consolida, porque toda unha comunidade adora o rito de xuntarse a escoitar risos e choros da humanidade.
 |
|
|
|
|
| 1 Aportacións, opinións... |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
